Mooi vastgelegde 'randomness' en ik denk metaforisch voor de suburban nietsigheid waar de twee pubers in deze film mee dealen.
Deze blog gaat over toeval en schoonheid. Gefundenes fressen en het loket schoonheid: lost and found. Zo veel om ons heen is vorm gegeven met als doel opzitten en pootjes geven. Maar echte schoonheid schuilt in imperfectie, onzekerheid en ja, toeval. Waarom? Omdat het ontroert en je even doet wankelen. Daarnaast is 'beauty in the eye of the beholder' en gaat het om een bepaalde manier van kijken en het hebben van aandacht. De traagheid der dingen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten